جواز تاسیس مرغداری
پروانه تاسیس به مفهوم مجوزی است که جهت احداث ساختمان ها و تجهیزات و تاسیسات جهت هر نوع واحد صنعتی شامل مرغداری و دامداری و… از سوی متقاضیان اخذ جواز تاسیس مرغداری اعطا می شود.
پس از اخذ جواز تاسیس و احداث ساختمان ها و تجهیزات، برای شروع بهره برداری از طرح پیاده سازی شده، می بایست پروانه بهره برداری نیز اخذ شود.
اخذ جواز تاسیس مرغداری
با توجه به روند رو به افزایش درخواست ها برای تاسیس طرح های صنعتی در خصوص دام و طیور سرمایه گذاران در بخش کشاورزی و کمبود منابع جهت کسب اطلاعات مهم در این خصوص ارائه مطالبی در خصوص اخذ جواز تاسیس مرغداری یا مجوز مرغداری گوشتی و چالش های برسر راه متقاضیان ضروری به نظر می رسد.
نخستین قدم در این مسیر انتخاب نوع طرح و ظرفیت آن می باشد. در این خصوص ابتدا باید عوامل اقتصادی و اجتماعی مختلفی را مورد بررسی قرار داد. موارد زیر از جمله موارد زیر می باشند:
علاقه مندی ها، میزان سرمایه، امکان واگذاری طرح از سوی دولت، عوامل اجتماعی و اقتصادی مختلف، نحوه مالکیت یا درخواست مجوز،
شرایط کلی پروژه برای اخذ جواز تاسیس مرغداری
امکان واگذاری طرح از سوی دولت:
برای آغاز کار باید به سازمان متولی مراجعه کرده و از امکان واگذاری طرح مورد نظر اطلاعات کسب کنید و سپس امور مطالعاتی و بررسی شرایط و ضوابط کاری را آغاز کنید.
عوامل اجتماعی و اقتصادی:
در خصوص پروژه های دام و طیور به دست آوردن اطلاعاتی در مورد شرایط پرورش و نحوه تامین مواد اولیه و نحوه فروش و تعداد طرح های مشابه موجود در منطقه بسیار مفید به نظر می رسد. زیرا بررسی کردن عوامل موثر در موفقیت یا شکست طرح های فعال کمک زیادی به تصمیم گیری های متقاضیان می کند.
علاقه مندی ها:
علاقه مندی و میزان اشتیاق از مهم ترین عوامل موثر در پیشرفت هر پروژه می باشد. خصوصا در طرحهای ویژه دام و طیور که نیازمند روحیه خاص خود و آمادگی حضور فیزیکی در مرغداری می باشد.
میزان سرمایه:
ممکن است طرح را با استفاده از سرمایه شخصی خودتان راه اندازی کنید. در این حالت امکان موفقیت پروژه بسیار بالاست . به این دلیل که متقاضی با درنظر گرفتن مبالغی که کارشناس پس از تنظیم طرح توجیهی تخمین می زند، میزان سرمایه را تامین و در مورد آن تصمیم گیری می کند.
اکثر متقاضیان جهت تامین سرمایه از تسهیلات بانکی استفاده می کنند. بنابراین باید بدانید که برای به موفقیت رساندن طرح باید 50 الی 30 درصد از سرمایه مورد نیاز پروژه را در اختیار داشته باشید. چون در صورتی که در حین اجرا و احداث به کمبود منابع مالی برخورد کنید، طرح روند مناسبی طی نخواهد کرد و موجب بالارفتن هزینه ها و عقب افتادن زمان بهره برداری از پروژه می شود.
درخواست جواز و نحوه مالکیت:
اخذ جواز تاسیس یا اخذ پروانه بهره برداری مرغداری به نام یک شخص حقیقی و یا یک شرکت به ثبت رسیده می باشد. پس باید در خصوص نحوه مدیریت طرح نیز بررسی های لازم انجام شود و در مورد مزایا و معایت هر یک از حالت های مذکور تحقیق شود.
در صورتی که بخواهید طرح را به شکل شرکتی انجام دهید، باید طریق اداره ثبت اسناد و یا اداره تعاون و پس از طی نمودن مراحل قانونی شرکت را ثبت کرده و اقدام به اخذ جواز تاسیس مرغداری کنید.
انتخاب محل اجرای طرح:
در این زمینه طرح شما باید از نقطه نظراتی که در ادامه به تفصیل بیان می شود دارای شرایط مناسبی باشد.
امور اراضی:
زمین انتخابی شما باید از حالت زراعی به صنعتی تغییر کاربری داده شود. در نتیجه محل مورد نظر باید کیفیت پایینی از لحاظ زراعی داشته و درج 4 یا 3 باشد تا بتوان برای آن مجوز تغییر کاربری اخذ کرد.
محیط زیست:
محلی که برای استقرار خود انتخاب کرده اید، باید فاصله مناسبی با مناطق مسکونی داشته باشد و همینطور جهت وزش باد از سمت محل اجرای پروژه به طرف مناطق مسکونی نباشد. تا حتی الامکان از بروز آلودگی جلوگیری شود.
مالکیت زمین:
زمین باید دارای اسناد دارای اعتبار باشد. و امکان نقل و انتقال به شخص مجری طرح را دارا باشد. زمین از نقطه نظر مالکیت می تواند یکی از حالت هایی که در ادامه بیان می شود را داشته باشد: سنددار، استیجاری( دارای اجاره نامه رسمی به صورت غیر قابل فسخ برای دست کم 20 سال ) زمین فاقد سند به شرط احراز مالکیت، مشاع، زمین های واگذاری از سوی منابع ملی، زمین های اصلاحات ارضی مفروز الرعیه( که باید دارای گواهی لازم که نشان دهنده مالکیت یا تصرف زمین و همچنین بلامعارض بودن آن باشد)
راه زمین محل اجرای طرح:
محل مورد نظر جهت اخذ جواز تاسیس مرغداری، باید دسترسی به جاده داشته باشد. به شکلی که در تمامی فصول سال بتوان به سادگی در آنجا رفت و آمد داشت. همچنین باید در حریم قانونی راه ها قرار داشته باشد. زیرا هرچه فاصله آن را گذرگاه ها و راه های اصلی و فرعی کمتر باشد هزینه های احداث راه به محل پروژه کاهش می یابد.
امکانات آب و برق و گاز پروژه:
زمین باید دارای فاصله قانونی تا خطوط انتقال گاز داشته باشد. این فاصله طبق دستور العمل شرکت ملی گاز برابر با 250 متر می باشد. در خصوص برق نیز، زمین فاصله مناسبی با شبکه های برق فشاز قوی داشته باشد. در محل پروژه فاصله خطوط برق رسانی از زمین هرچه کمتر باشد، هزینه انتقال برق و انرژی به محل کمتر می شود.
فاصله قانونی طرح تا حریم انواع رودخانه و چاه و دریا باید مناسب باشد. امکان حفر چاه نیز در محل طرح باید وجود داشته باشد.
